کد مطلب:3582 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چگونه ميتوانم خودم را در دل كسي جاي دهم؟

در ده آيه از قرآن كريم از عصاي حضرت موسيغ نام برده شده است.عصاي حضرت موسي يكي از دو معجزهاي ايشان است كه براي اثبات نبوت خويش از آن استفاده ميكرد. در آيه 17 و 18 سورة طه آمده است: حضرت موسي در پاسخ پرسش خداوند كه فرمود: و چه چيز در دست راست تواست اي موسي؟! گفت: اين عصاي من است، بر آن تكيه ميكنم، برگ درختان را با آن براي گوسفندان فرو ميريزم ونيازهاي ديگري را نيز با آن بر طرف ميكنم.

عصاي حضرت موسي در شعر فارسي، هم براي كنايه از پرخوري و هم به معناي كنايي بخشنده و جواد و پرخاصيت به كار رفته است:

عصاي كليمند بسيار خواربه ظاهر چنين زرد روي و نزار

(بوستان سعدي )

دربارة اينكه اصل اين عصا از كجاست؟ مفسران دراين باره گفتهاند: عصاي حضرت موسيهمان عصاي حضرت آدماست كه از درخت مورد بهشت (كه در عربي به آن آس ميگويند) ميباشد. بعد از خارج شدن حضرت آدماز بهشت آن عصا دست به دست بين اولادش ميگشت تا به حضرت شعيبرسيد، حضرت شعيبنيز آن را به حضرت موسيداد. طبق نقل ديگري نيز گفته شده است: هنگامي كه حضرت موسي به سمت مدين حركت نمود، فرشتهاي آن را به حضرت موسيداد.(مجمعالبيان، طبرسي;، ج، الجزءالتاسع، ص 138،ذيل آيه 107،سورة اعراف، منشورات مكتبةالحيات.)

استعدادهاي فوق العاده اشيأ

آن روز كه حضرت موسي، آن عصاي شباني را براي خود انتخاب نمود، باور نمي كرد كه اين موجود ساده از عهدة چنان كار عظيمي به فرمان خدا بر آيد، آنچنان كه قدرت فراعنه را در هم ريزد، امّا خدا به او نشان داد كه از همين وسيلة ساده ميتوان آن چنان نيروي شگفتي به وجود آورد.

اين در واقع درسي است به همة انسانها كه در اين جهان هيچ چيز را ساده نپندارند، اي بسا موجودات يا افرادي كه ما با ديدة حقارت به آنها مينگريم قدرتهاي بزرگي در دل نهفته داشته باشند كه ما از آن بيخبريم.(تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 13، ص 182، دارالكتب الاسلامية.)